تا نـفـس داریم ما از سـائـلان حـیـدریم            فکر پروازیم هرشب گرچه بی‌بال و پریم

نوکران جای نفس هر روز عزت می‌کشند            مشتری‌های غـم تو با همین چـشم تریم

از دعـاهای قـنوت وتـر تو جامـانده‌ایم            غبطه خـورهای کرامات مـقام قـنـبریم

روضه‌ها غمخانه نه، عزتکده‌های شماست            ما به لطف روضه‌های مادر تو بهتریم

مجـتـبی امـاه گـفـت و پـابـرهـنه آمـدیم            ما شریک غصه یاریم هر شب مضطریم

از دری که سوخته عطر کرامت می‌وزد            سوخته مائیم که هرشب دخیل این دریم

فاطمه جان می‌کند، با هرنفس جان می‌دهیم            ما مغیره نیستیم، از اشک زهرا بگذریم

هر تکانی می‌خورد دنیای ما خون می‌شود            ما عـزادار غـم‌ پـهـلـوی زخـم مـادریم

دست بر دیوار بود و یک قدم رفت و نشست            بشکند دستی که دست مادر ما را شکست